Zwemcarrière

  • Mijn zwemcarrière

eerste_duikHet begon allemaal toen ik 12 jaar oud was. Mijn ouders waren op zoek naar een sport voor mij, we hebben toen veel moeten zoeken naar verenigingen die aangepaste sporten aanboden. We belanden uiteindelijk bij het ´zwemmen´. Ik zwom toen bij een gehandicapte zwemclub in Groningen. Ik deed mee aan wedstrijden, zelfs toen ik junior was mocht ik zelfs met de senior Nederlandse Kampioenschappen meedoen.

In 1986 kwam ik in de nationale selectie, dat betekende dat ik meer moest trainen om verder en aan de top te komen.
Bij de vereniging Gehandicapte Sportclub Groningen (GSG) trainde ik zo´n 2 uur in de week, meer uren had de vereniging niet, dat was dus te weinig. Ik ben toen op zoek gegaan naar een zwemvereniging in Groningen die meer uren had, daar bleek dat zij 5 maal in de week konden trainen. Dit was wel een zwemvereniging met zwemmers zonder een beperking, een valide vereniging, ik was de enigste met een handicap die tussen alle valide zwemmers zwom. Eerst voelde dat wat ongemakkelijk, iedereen staarde me aan, maar door mijn wilskracht en goede inzet liet ik iedereen zien dat ik ondanks mijn handicap heel goed en snel kon zwemmen. Ik versloeg zelfs enkele valide zwemmers met wat toen mijn favoriete zwemslag werd (de rugcrawl), dit heeft mij de spirit gegeven om door te gaan. Met veel trainen (zelfs om 06.00 uur in de ochtend) bereikte ik diverse internationale wedstrijden.

  • Nationale en Internationale wedstrijden

parijs87Ik ben naar Frankrijk, Duitsland, Zweden, Engeland, Europese- en Wereldkampioenschappen geweest en uiteindelijk de eerste Paralympics voor mij in Seoel 1988. Daar heb ik de drie metaalkleuren gewonnen: goud, zilver en brons. De pers en de waarderingen van buitenaf waren stond toen nog in de kinderschoenen. De pers moest je toen zelf gaan opbellen en inlichten over je prestaties.
In 1988 had men nog een verdeling van 30 klassen (indeling na handicap), dat heeft men in 1990 (Wereldspelen in Assen) teruggebracht naar 10 klassen.
Dat gaf mij de stimulans om nogmaals naar de top te gaan zwemmen. Veel trainen in en naast het water (fitness bijvoorbeeld). In 1990 waren de Wereldspelen in Assen een thuiswedstrijd en ik won weer goud, met de 100 meter rugcrawl, en een verbetering van het wereldrecord.

In 1992 deed ik mee aan de Paralympics in Barcelona, de Paralympics die voor mij tot nu toe de mooiste zijn geweest, ik heb daar goud gewonnen en een wereldtijd neergezet 1.16.61, die tot aan 2000 Paralympics in Sydney heeft gestaan. Het moment dat de medaille om mijn hals werd gehangen staat me nog als de dag vandaag bij, het volkslied wordt gespeeld en de Nederlandse vlag wordt gehesen. Er ging toen van alles door mijn hoofd, wat ik er allemaal voor over heb gehad (trainen en nog eens trainen) om dit te bereiken. Dit doe je zeker niet alleen, met de inzet en hulp van de trainers, familie (ouders) en vrienden om je heen zul je het gaan redden.

  • Nog eenmaal

Ik heb in 1996 nog éénmaal meegedaan met de Paralympics in Atlanta (tevens deed één van mijn talenten vanuit de regiotrainingen in Assen) die hier vanmiddag ook aanwezig is Irma van Bussel aan mee. Zij zal mij assisteren bij de introductie zwemtraining. Ik wilde natuurlijk mijn titel verdedigen en dat is me gelukt, weer heb ik een gouden medaille gewonnen. Diverse vermeldingen en interviews in de kranten. De pers kwam mij nu opzoeken, de waardering was alom groots en top. Ik werd overladen door cadeau´s en bloemen.

  • Samenvatting zwemcarrière

Om nog even op een rijtje te zetten, de volgende titels heb ik behaald in mij zwemcarrière

– Nederlands kampioen op diverse zwemslagen
– Europees kampioen op de 100 meter rugslag
– Wereldkampioen op de 100 meter rugslag op de Wereldspelen in Assen 1990
– Olympisch kampioen of eigenlijk moet ik zeggen paralympisch kampioen tot driemaal toe goud in Seoel 1988 / Barcelona 1992 / Atlanta 1996
– Wereldrecordhoudster tot 2000 op de 100 rugslag.

Tot nu toe staan nog diverse internationale en nationale records op mijn naam.

Reacties zijn gesloten.